اسدالله قناد، از اولین قنادان شهر سنندج است که در سال 1247 هجری شمسی تلاش زیادی در معرفی و ارائه شیرینی های آن دوره به مردم کرده است. پس از او، فرزندش هاشم، عهده دار شغل پدر شد، او از کودکی در نزد پدر مشغول به کار و یادگیری این فن شده بود و به این واسطه در میان مردم جایگاه ویژهای پیدا کرد.
آقای قنّاد (کاکه آغه)
(1255-1331 شمسی) .سنندج
آقای قناد نوه ی دختری اسدالله قناد است. او در کودکی پدرش را از دست داد و عهده دار مسئولیت خانواده شد و در همان سنین نزد داییاش، هاشم قناد مشغول به کار شد و بتدریج به حرفه ی خانوادگی گرایش پیدا کرد. ایشان با جدیت، تلاش، دقت و خلاقیتی که در تولید شیرینی های با کیفیت داشت، به عنوان یک استاد کار جایگاه ویژه ای در میان مردم یافت و مورد توجه قرار گرفت. با کنارهگیری هاشم قناد، آقای قنّاد به تنهایی مدیریت قنادی را برعهده گرفت و به رغم آنکه صنعت شیرینی در دوره ی قاجار از تنوع و گسترش محدودی برخوردار بود، تلاش کرد شیرینی های متنوع تر و جدیدترین دستاوردهای این صنعت را در ایران و سنندج گسترش دهد.
آقای قنّاد در دهه ی 1270 هجری شمسی، شیوه و سبک جدیدی را در حرفه قنادی پدید آورد که آوازه شهرت آن به پایتخت هم رسید. به علت کیفیت محصولات، رجال سطح اول کشور در زمره ی مشتریان سفارشی ایشان قرارگرفته بودند. با توجه به توسعه خیابان امام(شاپور سابق) در سال1310، آقای قناد با ساخت مغازه ای در این خیابان قنادی دقیق را از محل قدیمی خود در بازار سنندج، به این خیابان منتقل کرد. پس از چند سال در طبقه ی دوم این مغازه، اولین کافه قنادی شهر نیز دایر شد که برای اولین بار محصولات جدیدی همچون بستنیِ میوه ای و رنگی را به مشتریان ارائه می کرد.
یکی از دلایل موفقیّت آقای قنّاد، ورای تنوع در تولیدِ شیرینی، استفاده از مواد اولیه ی با کیفیت از اقصا نقاط ایران برای تهیه شیرینی و بستنی، ارائه محصولات در کاغذهای رنگی، و استفاده از متدها و دستورالعمل-های اروپایی پخت و تولید شیرینی و شکلات بود. مواد اولیه شیرینی ها، همچون روغن حیوانی از اورامانات و کرمانشاهان، و زعفران از بهترین مزارعِ خراسان تهیه می شد، عرقیات معطر و تازه همچون گلاب و بیدمشک نیز توسط ماه رخسار خانم، همسر ایشان، با کیفیت منحصر به فردی تهیه و تولید می شد.
جستجو و تلاش آقای قنّاد برای دستیابی به ایده های جدید و نوآوری در زمینه ی ترکیب مواد، به موازاتِ سفرهای داخلی و خارجی و بررسی تجربیات موجود در آن زمان، تاثیر فراوانی در تهیه ی شیرینی های متنوع داشته است. ایشان با اتکا به این تجربیات به خوبی توانست در شکل دهی به ضائقه و سلیقه مردم و توسعه ی صنعت شیرینی و شکلات در منطقه نقش مهمی ایفا کند. تولید شکلاتِ شیریِ مغزدار به سبک اروپایی در آن زمان، ورای استقبال شهروندان، توجه نیروهای خارجی که به واسطه ی جنگ جهانی دوم در سنندج مستقر بودند را نیز جلب کرده بود.
باتوجه به خدمت شایسته، مشتری مداری و ارائه ی شیرینی های باکیفیت به مردم، آقای قناد جایگاه ویژه ای در میان مردم سنندج و شهرهای هم جوار پیداکرده بود، و به (کاکه آغه) قناد مشهور شده بود. محی الدین حق شناس در منظومه ی (شاره کم سنه) به شایستگی از ایشان یاد می کند. پس از وفات آقای قناد، استاد نیک پی(نقاش و شاعر) در سال 1331 در رسای ایشان شعر زیبایی سروده است.